تالیف و ترجمه کتاب

دیوید اوبورن، نمایشنامه‌نویس آمریکایی، متولد سال ۱۹۷۰ در شیکاگو است. او در دانشگاه ادبیات انگلیسی خواند و بعد از آن دوره دوساله نمایشنامه‌نویسی را در نیویورک گذراند و از اساتیدی چون مارشا نورمن و کریستوفر دورانگ استفاده برد.
نمایشنامه فوق نخستین بار در سال ۲۰۰۰ در کلوب تئاتر منهتن به روی صحنه رفت و بعد از آن، در همان سال با کارگردانی دنیل جی سولیوان در برادوی اجرا شدو در همان سال ۵ جایزه مشهور تونی، پولیتزر، جایزه منتقدان نیویورک و … را گرفت.داستان نمایش درباره یک استاد ریاضی است که با دخترش زندگی می کند؛ نمایشنامه ۴ شخصیت دارد و رابطه ریاضی با جنون و غم از دست دادن مهم ترین بحث های این نمایشنامه است.
نسخه اصلی نمایشنامه «اثبات» (با عنوان اصلی: Proof) در سال ۲۰۰۰ میلادی چاپ شده است. این نمایشنامه ماجرای دختری به نام کاترین را نقل می‌کند. کاترین دختر یک استاد ریاضیات دانشگاه شیکاگو است که از بیماری روانی رنج می‌برد. این دانشمند پس از یک دوره طولانی بیماری، می‌میرد. پس از مرگ او کاترین متوجه می‌شود یکی از دانشجویان سابق پدرش یکی از کشفیات او را از دفتر او دزدیده و تلاش دارد تا آن را به نام خود ثبت کند.

اثبات، نمایشنامه آمریکایی، دیوید اوبرون، ادبیات انگلیسی

سینما در جهان با فیلم های مستند شروع می شود. به این صورت که برادران لومی یر دوربین های خود را به طور مستقیم در برابر واقعیت های روزمره قرار می دادند و آن ها را بر روی نواری از جنس تری نیترات سلولز ثبت و ضبط می کردند. به نوبه ی خود این فیلم ها در نخستین دوره ی تولید خود واقعیت های پیش پا افتاده ای را موضوع کار خود قرار می دادند و پس از بی رغبتی مردم به این دسته از فیلم ها، برادران لومی یر با موافقت مقامات مملکتی و دولت ها، به فیلم برداری از اطراف جهان پرداختند که در نوع خود بیش از پرداختن به جنبه زیبایی شناختی، با افکاری استعماری که خوشایند سران حکومتی بود؛ تولید می شد.
در راستای شناخت اولین تولیدات فیلم های قوم شناسی، مک دوگال، دیوید. بیان می‌دارد: « ژان روش ( jean Rouch ) سینماگر قوم شناس بزرگ فرانسوی، بالدوین اسپنسر را نخستین مستند ساز قوم نگار دنیا می دانست؛ که در سال ۱۹۰۱ میلادی از مراسم رقص های (( باران و کانگورو )) بومیان بدوی استرالیا فیلم تهیه کرده است. اما دیوید مک دوگال که از صاحب نظران سینمای قوم پژوهی است؛ براین باور است که نخستین فیلم قوم شناسی تاریخ سینما، فیلمی است که اف.رینول ( F. Regnault )، از فن سفال گری بومیان شمال غربی آفریقا که به پاریس آمده بودند تا در نمایشگاه (( کولونیال )) سال ۱۸۹۵ میلادی شرکت کنند، فیلم برداری کرده بود. »
با این وجود سینمای مستند قوم پژوهی در ایران با فیلم های سیاحتی شروع می شود که یا سیاحتی محض بودند و یا به هدف تبلیغ برای مطرح شدن اندیشه های اولیه قوم پژوهی ساخته می شدند. اما رفته رفته تحت نظارت وزارت فرهنگ و هنر، نخستین فیلم های قوم پژوه با عناوینی چون شقایق سوزان در سال ۱۳۴۱ شمسی از هوشنگ شفتی و گود مقدس ۱۳۴۳ شمسی از هژیر داریوش ساخته شد.

سینمای مستند، قوم پژوهی، مستند قوم پژوهی، سینمای مردم شناختی ایران

آرنولدو ژابور ، کارگردان برزیلی ، پیش از آن که با جنبش “سینمانوو” درگیر و مربوط شود، کار خود را در مقام منتقد تئاتر و نمایشنامه نویس آغاز کرد. فیلم هایش عبارتنداز : “عقیده عموم” سال ۱۹۶۷، “پیندوراما” سال ۱۹۷۱، “هرگونه عریانی مجازات خواهد شد” سال ۱۹۷۳، “ازدواج” سال ۱۹۷۵، “همه چیز بروفق مراد است” سال ۱۹۷۸، که در جشنواره سینمایی برزیل برنده جایزه اول شد.

سینما آینه زمان، روایتگری، فیلمنامه نویس، آرنولدو ژابور

فیلم پیروزی اراده به عنوان یک شاهکار عظیم تبلیغاتی در پیدایش نازیسم سهم عمده ای داشت، بسیاری از منتقدین معتقدند که نقش لنی ریفنشتال در این موفقیت نابخشودنی است با این حال خاطرنشان کرده اند که هیچ فیلمی به اندازه این اثر بوسیله مخالفان مورد انتقاد قرار نگرفته است. اکثر کشورهایی که با افکار نازیسم و اندیشه های هیلتر به مقابله برخاسته بودند گوشه هایی از فیلم پیروزی اراده را در جهت خنثی کردن افکار نازیسم به عنوان فیلم های تبلیغاتی نمایش می دادند.

تاکنون هیچ اثری نتوانسته است طبیعت شیطانی آدولف هیتلر را همانند فیلم پیروزی اراده تصویر کند.دوربین های ریفنشتال هرگز دروغ نگفته اند آنها داستانی را تصویر کرده اند که هرگز قدرت وحشت واقعه را از دست نداده اند…

فاشیزم، سینما، پیروزی اراده، آدولف هیتلر، لنی ریفنشتال، نازیسم