عنوان مقاله: گزارشی کوتاه از سینمای مستند ایران (از پیدایش تا کنون)
نوع مقاله: مقاله علمی – پژوهشی
اطلاعات مقاله: مجله فارابی، زمستان ۱۳۷۱ ، شماره ۱۷، صفحه ۱۳۸ تا ۱۵۱
نویسندگان: شهاب الدین عادل (۱)
(۱) استادیار دانشکده سینما و تئاتر ، عضو هیات علمی دانشگاه هنر
چکیده:
تنوع رویدادهای اجتماعی،سیاسی،فرهنگی و حتی اقتصادی در کشور پهناور ایران،مورد توجه بودن این منطقهء جغرافیایی استراتژیک برای کشورهای سلطه‌گر و قدرتمند جهان از گذشته تا به حال،فرایند تحول فکری جامعه و مردم ایران در طی سالهای گذشته تاکنون،انواع (گونه‌ها یا ژانرها GENRES )فیلم مستند، عرضهء روشهای علمی و آکادمیک فیلمسازی مستند توسط مستندسازان تحصیلکرده،نقش سازمانهای تولیدکنندهء فیلم مستند و افزایش در تولیدات سینمای مستند از سالهای پیدایش این نوع سینما به طور جدی در ایران،همه و همه باعث آن شده که با دقت و باریک‌بینی بیشتری به تحلیل این نوع سینما بپردازیم. جمع‌آوری این اطلاعات به شکل فیلمهای مستند با همکاری سازمانهای سمعی و بصری کشور و گروه آموزش‌دهنده‌ای به نام گروه مستندسازی دانشگاه سیراکیوز صورت می‌پذیرفت که در سال ۸۲۳۱ وارد ایران شد و از نقطه نظر استراتژیک برای آمریکا بسیار حایز اهمیت بود؛اما گذشته از فیلم مستند علفزار که در سال ۴۲۹۱ توسط «مریان سی‌کوپر»و«ارنست بی‌شود ساک»در ایران فیلمبرداری شد،که از اولین نمونه‌های مهم فیلم مستند در ایران محسوب می‌شود،در بین سالهای ۰۳۳۱-۰۵۳۱ نهضت مهم و قابل توجهی از سینماگران مستندساز در صنعت سینمای کشورمان به وجود آمد. با توجه به مطالب قبلی،به طور کلی می‌توان سه دوره برای سینمای مستند ایران پیش از انقلاب در نظر گرفت: دورهء اول:دورانی که فیلمسازی مستند در سینمای کشور هنوز مفهوم واقعی خود را پیدا نکرده و فیلمبرداران نسبتا آشنا به دوربین به برداشتهای بدون واسطه از رویدادهای خبری، گزارشی در سالهای پایان حکومت قاجاریه و اوایل رژیم پهلوی مشغول بودند.
کلیدواژه‌ها:
فیلم ، فیلم مستند ، سینمای مستند ، سینمای مستند ایران ، فیلمسازان ، ایران ، پیدایش ، مستندسازان ، سیاسی ، فیلمسازی مستند
مرجع مقاله:
بنیاد سینمایی فارابی – فصلنامه فارابی