عنوان مقاله: ساختار زمان در روایت سینمایی
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
اطلاعات مقاله: مجله رسانه های دیداری و شنیداری، بهار ۱۳۸۸ ، شماره ۷ ، صفحه ۴۳ تا ۵۸
نویسندگان: شهاب الدین عادل
استادیار گروه آموزشی سینما، دانشکده سینما و تئاتر، دانشگاه هنر
چکیده:
الگوی فشرده کردن و کش آوردن زمان در سینما توسط فـیلم سـازان بزرگـی ماننـد «سرگئی آیزنشتاین » ، «جان فورد» ، «استانلی کوبریک » و … اجرا شـده اسـت . ایـن دو الگو بارها و بارها در تاریخ تحول سینما توسط دیگر فیلم سازان نیز اجرا شده اسـت . ایـن دو کارکرد مهم مربوط به عنصر «زمان » تحولات زمان فیلم از «روایت تا زیبایی شناسـی » را در برمی گیرد. در مقاله حاضر به تحلیل و بررسی فـشرده کـردن و کـش آوردن مقولـه «زمـان » در فیلم های «دلیجان » ساخته جان فورد ، «رزمنا و پوتمکین »یا ساخته سرگئی آیزنشتاین و «حادثه در اول کریک بریچ » ، ساخته «روبرانریکو» می پردازیم . همچنین در پایـان ایـن مقاله با ذکر نمونه های متنوع از کارکرد این موضوع در می یـابیم کـه روایـت «فیلمیـک » درباره تحولات زیبایی شناختی فیلم بر تغییرات و دگرگونی های عنصر زمان در هنر سینما مبتنی است.
کلیدواژه‌ها:
روایت ،زمان ،سینما ،فشرده کردن زمان ،کش آوردن زمان
مرجع مقاله:
مجله رسانه های دیداری و شنیداری – دانشگاه صداو سیمای جمهوری اسلامی ایران