بررسی گونه های روایی در انسان شناسی تصویری

عنوان مقاله: بررسی گونه های روایی در انسان شناسی تصویری
نوع مقاله: مقاله علمی – پژوهشی
اطلاعات مقاله: نامه هنرهای نمایشی و موسیقی، دوره ۳، شماره ۵، پاییز و زمستان ۱۳۹۱، صفحه ۸۵-۷۳

نویسندگان: سید مصطفی مختاباد(۱)؛ شهاب الدین عادل(۲)؛ فریبا رستمی جلیلیان(۳)
(۱) دانشیار گروه ادبیات نمایشی دانشگاه تربیت مدرس، استان تهران، شهر تهران
(۲) استادیار گروه سینما دانشگاه هنر، استان تهران، شهر تهران
(۳) کارشناس ارشد ادبیات نمایشی، دانشگاه تربیت مدرس، استان تهران

چکیده:

یکی از اشکال قدیمی مستند، مستند مرد مشناسی یا قو منگارانه و به تعبیر جدید انسا نشناسی تصویری است که در ارتباط مستقیم با علم انسا نشناسی، با طرح پرسش در ماهیت و منشأ رسوم ها و نهادها و چگونگی کاربرد فرهنگ در زندگی انسان ها، ب هدنبال تأملی در معنای تفاو تهای فرهنگی و اجتماعی است. انسا نشناسی در نگرۀ سنتی مستند شامل دو رویکرد روایی مشاهده ای و مشارکتی است که در آنها سوژه- فیلمساز به مثابۀ عاملی بیرونی و عالمانه به افراد بومی نگریست. اما در عصر معاصر متأثر از شیوه های تازه ای که در مستند پدید آمده اند که نوعی خود بازتاب دهندگی دارند و نیز باور عصر پسامدرن به وجود واقعیت های دست کاری شده، انسا نشناسی تصویری به مسیر تازه ای کشیده شده است، در حوزۀ مستند نو انسا نشناسی با دو شیوۀ انعکاسی و اجرایی به تعبیر و تأویل امر واقع می پردازد و در آن سوژه- فیلمساز موضعی تازه نسبت به ابژه اتخاذ می کند، که بدین صورت امکان به وجود آمدن موقعیتی بیناذهنی میان سوژه، ابژه و مخاطب حاصل آید. به هر رو، این طور به نظر م یرسد که گونه های روایی در انسان شناسی تصویری را با تأکید بر موضع